Kobieta musi, mężczyzna może. Przestańcie w końcu bić im brawo za to, że robią to, co my!

Pamiętam, jak powiedziałam mojej mamie, że mój mąż poszedł do lekarza z naszym dzieckiem. Zrobiła minę niezadowolonej, że jak to, przecież to ja jestem matką!
Odpowiedziałam, ze spokojem, że on także jest pełnoprawnym rodzicem naszego dziecka i, że jego obowiązkiem jest o nie dbać. I niech sobie przypomni, czy mój ojciec chodził ze mną do lekarza?
Odpuściła. Wiedziała, że mam rację, że to nie tylko mój obowiązek, że nawet nie należy mu się „dziękuje” za to co zrobił.

Wow super wpis!

Marzę o świecie, w którym kobiety będą wnosić lodówkę na czwarte piętro a męszczyzna będzie zmywać.

Myślę że akurat foty tatusiów z dziećmi zawsze będą nas rozczulać, bo tak działa instynkt ? mnie nieodmiennie rozczula widok mojego Męża czytającego córce lub bawiącego się z nią na placu zabaw, bo po prostu widok mężczyzny z dzieckiem jest jak oglądanie małych szczeniaczków lub filmów z kotami ?

Ale generalnie z ideą się zgadzam – fakt, że tyle rzeczy ogarniam sprawia, że czuję się prawdziwą Beyonce organizacji!

witam. Ogólnie sprawiedliwości nie ma (tak wiem to straszne) A sprawcy dostają za słabe wyroki. więc hulaj dusza piekła nie ma… A co do ojców tak jest od zarania dziejów więc … no właśnie więc co… ;) pozdrawiam asia

Pamiętam jak w jednym pokoju siedzialam z moim mężem, dziecmi i tesciowa która bawila sie mlodszym synem, nagle on zrobił kupę a ona z tekstem, no to teraz oddam cię mamusi niech zrobi porządek, niestety nie mialam ani aparatu pod reka, ani wspomnianej wyzej mikrofalówki, zeby uwiecznić jej mine, po tym jak usłyszała, ze moje dziecko ma tez tate i prosze go w tej sprawie oddac tacie… żałuję do tej pory braku zdjecia:):)

To ciekawe jak bardzo Pani ma rację. Gdy mój mąż po 17 latach bycia razem, w tym 12 w małżeństwie znalazł inną kobietę, oszukiwał przez półtora roku, potem jeszcze rok mojego piekła (bo dałam mu czas na powrót rozumu na miejsce; schudłam 17 kg w 3 miesiące) a ja musiałam się wreszcie wynieść z jego życia i mieszkania z 4 – latką i 10-latką – nawet sobie nie wyobrażacie jakie publiczne wycie było, gdy (za jego zgodą wobec naszych rodziców) zabrałam dla dobra dzieci wszystko z domu. ‚Gdybyś miała odrobinę honoru powinnaś się wynieść z dziećmi i dwiema reklamówkami ciuchów’ mówili. Uwierzycie?! Nikogo nie interesowało że nie miałam dokąd pójść i straciłam też pracę. Być mężczyzną we współczesnym świecie jest o nieba łatwiej i wygodniej.

W domu mam takiego „specjalistę od pomagania”. Pomoże w umyciu i odkurzaniu podłogi raz na dwa tygodnie. Ewentualnie jak go poproszę to powiesi pranie i posklada. Nie wiem czy taka taktyka nie jest najgorsza z dostępnych, bo mąż nawet nie sprzątnie po sobie, non stop zbieram po nim kubki i to ja słyszę że nie mam na nic czasu. Przechodzę altualnie jakiś kryzys, nerwy mam w strzępach bo to nie prawda że muszę wszystko ogarniać, być zadbana, wysportowana, mam dbać o zadowolenie męża i jeszcze organizować czas i zabawę dziecku (tata z eozrywek umie włączyć synowi psi patrol). Mam kryzys organizacyjny bo dałam już z siebie za dużo(?) i mam ochotę pana m. nocno kopnąć w d. Bo wiem że wygodny m. skorzysta na wygodzie ile może, korzystał dotychczas nie wychodząc z jakąkolwiek inicjatywą. Kiedy powiem mu co myślę, znów m. zrywem się zaangażuje. Później znów wszystko spadnie na mnie. Już mi się nie chce, czuję się jak na przeciaganiu liny a nie w rodzinie.

Super wpis, mówi o tym co traktowane jest mimochodem, a warte jest uwagi i przemyślenia. Rzeczywiście to bardzo trafne spostrzeżenia na kwestie które dostrzegam, ale poddaję się im. Rzeczywiście obowiązki domowo-rodzinne i troska nad ogniskiem domowym przypisywane są kobitom, a mężczyznom kariera, siła, odwaga. Nie zależnie od naszych aspiracji, możliwości i poglądów. Myślę, że warto by było też omówić szufladkowanie oby płci i jak te wszystkie utarte schematy są wpajane nam od najmłodszych lat. Szczerze mówiąc jest to we mnie tak zakorzenione, że czuję bezpieczeństwo w tej mojej ,,szufladzie”. Mój partner nie oczekuje tego ode mnie, bo sam nie chce być oprawiany w ramy przez społeczeństwo ze względu na jego cielesność. Jednak widząc, że ja się w nich odnajduje to je przywdziewa. Najprostsze przykłady: ciężko pracuje, pnie się po szczeblach kariery ( bo musi żeby podnosić nasz standard życia), wyręcza mnie w ciężkich pracach ( bo musi, przecież to chłop i musi być silny). Może błędnie oceniam, ale wyczułam tu pretensje skierowaną głownie do facetów. Pomimo, że to ogólnie społeczeństwo kreuje takie schematy. Równouprawnienie powinno iść w obie strony. I każdy powinien móc a nie musieć jak to trafnie ujęła autorka, niezależnie od tego jak się definiuje.

Nie do końca się zgodzę. Oczywiście, że ojciec powinien się zajmować swoimi dziećmi, ale z drugiej strony Ilona czy Ty się zajmujesz badaniem okresowym samochodu, naprawisz popsuta rzecz itd? Jakiś podział obowiązków powinien być. Ja np niechętnie się zajmuję tymi typowo męskimi, a jeżeli bym się już zaczęła zajmowac, to oczekuje podziwu w oczach ;-) nie można być dobrym we wszystkim i wydaje mi się, że nie można na siłę przymuszać mężczyzn do zajęć typowo kobiecych-jeżeli się nie czują w temacie (oczywiście nie mówię o podstawowej opiece nad dzieckiem takiej jak zmiana pieluchy nakarmienie itd:-) i ja jednak podziwiam kolegów, którzy to robią.

Moim zdaniem tekst jest niesprawiedliwy. Mimo, że opisane sytuacje są prawdziwe, to niestety od mężczyzn także się wymaga. Może nie czystej łazienki, ale kasy. Kobieta, która nie pracuje zawodowo i zajmuje się domem jest dobrą matką, która poświęca się dla rodziny, mężczyzna w takiej sytuacji staje się „nierobem” i „leniem”. Jeśli on ma lepszy samochód i więcej zarabia, to wszystko ok. Jak jest odwrotnie, to jej mówią „stać cię na kogoś lepszego”. Jeśli ona targa zakupy, bo on ma np. problemy z kręgosłupem lub po prostu mniej siły, to też nie jest ok. I tak można sobie mnożyć przykłady w jedną i drugą stronę.

U mnie w domu właśnie zaczyna się rewolucja. Czuję, że przynajmniej w polowie może być krwawa. Mam, właściwie to mamy, 3 letnia corke. 3 lata siedziałam na urlopie macierzyńskim i wychowawczym. 3 lata maz był głównym zywicielem stada, 3 lata siedząc w domu, zajmując się corka i „ogniskiem domowym” spowodowałam, ze maz mój był królem i Panem, który przychodził z pracy i dostawał obiadek pod nos. Potem szybki przerzut ciałka na kanapę, moze okazjonalnie wykapal mloda, albo się z nią pobawil – o ile miał siły. Do czego zmierzam – od tego piątku zaczynam pracę, 8h dziennie w systemie zmianowym, w tym nocki a także weekendy jak trzeba będzie. Nasze lozenie na rodzinę będzie równe lub bardzo zbliżone, więc podział obowiązków domowych i opieki nad dzieckiem również będzie „fifty-fifty”. Jestem ciekawa jak sobie poradzi, zostając w domu sam z dzieckiem, jak nawet nie wie w której szufladzie mala ma majtki. Czas pokaże.

Jak wymagać od faceta, który został tak wychowany, że nie musi robić nic poza pracą, ewentualnie coś od czasu do czasu? Dlatego ja uczę syna już dziś, że też ma swoje obowiązki, pomaga mi i nie tylko. Mój mąż ostatnio jak mantrę powtarza, że to ja jestem na macierzyńskim, więc muszę prać, gotować, zajmować się dziećmi, bo mi za to płacą. Serio? To dlaczego za 20 h pracy dziennie dostaję tylko 1500 zł i nie mogę wziąć urlopu? Musimy wychowywać swoich synów na partnerów, a nie panów i władców. Choć jak to zrobić, gdy nie ma wzoru w ojcu?

Super wpis? No chyba nie. Parę zdjęć dla podtrzymania kobiety walczącej? Same sobie odpowiadacie na pytanie dlaczego tak się dzieje. Chcecie pracować, dlaczego nie? Dajcie nam zajmować się dziećmi. Nie? No jasne, nie starczy na życie. Od takiego pierdolenia na pewno nie poprawcie swojego dobrobytu. Radzę wziąść się za ogarnianie pieniędzy lepiej niż my. Będziemy pokorni.

Smutna prawda, jeszcze można wspomnieć że słowa z ust matki „‚jestem zmęczona” ,” też chciałabym gdzieś wyjść” itp wywołuje burzę u wszystkich „nie grzesz” ,” jak możesz”. 0 wsparcia i zrozumienia nawet u kobiet które już dawno odchowały swoje dzieci, czyżby zapomniały jak to było???

A ja w kwestii formalnej jako wzrokowiec, możesz usunąć ten komentarz, bo merytorycznie nic nie wnosi: „zarzynać” przez „rz”, chociaż rzeczywiście dość nielogiczne, bo i rżnięcie i żniwa przez „ż” a podejrzewam, że etymologia ta sama czyli synonim „cięcia”. Przepraszam, że się czepiam i serdecznie pozdrawiam, między nami językowcami.

Zacznijmy od tego, że Michael jest niewinny! Odnoszenie się do dokumentu, który jest jednym wielkim kłamstwem i drogą po ?? mija się z celem. Dowodów na ich kłamstwa jest mnóstwo… Polecam mały research na przyszlosc! Bo niestety ale rozpowszechniasz kłamstwo…. Pozwolmy MJ spoczywać w spokoju. „Facts dont lie people DO”

SUPER

Rewelacyjny wpis! Już podałam go dalej, bo bardzo trafnie ujmuje to, o czym myślę od dawna. I możliwe, ze coś w tym jest, że partnerzy kłócą się głównie o podział obowiązków – u mnie trochę tak jest :D

Siedzę na L4, jestem w ciąży, mój mąż pracuje leczy swoich i teraz dodatkowo moich pacjentów, po 12 godzin dziennie. Od początku związku stawialiśmy na taki równy układ, mówiąc dosadnie takiego układu ja jego i siebie uczyłam. Teraz ja wymiotuję, on pracuje. Jak coś to mówię, że sama sobie tego dziecka nie zrobiłam i też bym chętnie poszła do pracy . Wydaje mi się, że rola nauczyciela mężczyzny jest w rękach kobiet, jeśli nie matki to partnerki. Kiedyś mężczyźni udawali dwie lewe ręce w domu, bo zarabiali tylko oni. Ale minęły co najmniej 3 pokolenia od tego czasu. Pora, żeby w końcu im to uświadamiać.

Ja mam duży problem by zrozumieć, dlaczego mam nagradzać mojego męża za to, że wyniesie śmieci ( łaskawie) czy zrobi zakupy? Bo on tego oczekuje – pochwały, niczym aportujący piesek?! Mnie nikt nie nagradza za to, że codziennie ogarniam dzieci, dom, prace. Uważam, że to naturalne i normalne ( choć marzy mi się partnerstwo równe). Ale ta chęć powinna wynikać i wypływać z nas samych, naturalnie. Jestem, kocham, tworzę, sprzątam, gotuję, troszczę się JA o Ciebie, dzieci, Wy o mnie….
To moje dzieci 4 i 6 lat same z siebie ostatnio mówią do mnie „dziękuje kochana mamusiu, ze zrobiłaś mi śniadanie” ?! Zatkało mnie :)

Zdecydowanie więcej pozytywnych reakcji. Bijemy brawo mężczyznom i kobietom. Każdy lubi być dowartościowany i pochwalony. Nawet jeśli po prostu wypełnia swoje obowiązki ;)

Marzę o świecie, w którym zaczniemy zwracać się również do mężczyzn: ?A dlaczego twoje dziecko jest brudne?? Będzie to wtedy kiedy również w sądach rodzinnych to dziecko będzie również jego….

Mieszkam ze swoim facetem od 1,5 roku, wcześniej przez 4 lata sama. Wydawał mi się człowiekiem rozsądnym, rozumiejącym, że obowiązkami domowymi dzielimy się w miarę możliwości po równo. Lecz wczoraj przeżyłam szok. Po lekkiej kłótni wyrzucił mi, że ja nic w domu nie robię. Z niedowierzaniem zamilkła. Na drugi dzień podjęłam próbę konwersacji i zapytałam co miał na myśli mówiąc, że NIC nie robię. Odparł, ze to on wszystko ogarnia w domu, za sam sprząta całe 49m2 naszego mieszkania. Moje argumenty, że to przecież ja codziennie gotuje, robię zakupy, a mieszkanie sprzątamy na pół w ogóle do niego nie docierały. Dorzucił jeszcze, że jak zrobiłam ostatnio obiad (notabene robiłam go tylko dla niego bo ja zjadłam na mieście) to po sobie nie posprzątałam, a łóżko to od tygodnia to on musi ścielać.
Dziękuje za ten wpis, przywrócił mi mój zdrowy rozsądek i wiarę, że na tym świecie są kobiety, które myślą podobnie jak ja.

Jest taki kawał.
Spotykają się dwie kobiety na plotki. Jedna się pyta:
-Jak tam twoje dzieci, już po ślubie??
-Tak, córka to super trafiła, mąż zajmuje się domem, ugotuje, posprząta, upierze. Super zięcia trafiłam.
-A jak tam u syna??
-Syn też już po ślubie. No, niestety nie ma szczęścia, ta jego damusia każe mu domem się zajmować, gotować, sprzątać i prać.
…

Moje dziecko wczoraj wyszlo ze szpitala. W ciągu ostatnich dwoch miesięcy to byl drugi raz. Nie bardzo powazne sprawy, ale musialo otrzeć sie o szpital. W grudniu byla tydzien. Zarwalam prace i siedzialam z Nią dzien i noc (ma 7 lat). Maz nie mógł. Zwolnił mnie raz, w sobote, na kilka godzin. Przyszlam do domu…ugotowac obiad na kolejne dni. Teraz bylo podobnie. W piatek wyszla. Chcialam odreagowac to siedzenie, gdzie wszyscy mieli mnie gdzieś, nikt nawet nie zmienił. Chciałam pobyć sama i po prostu poszlam przed siebie. Szlam dlugo, zdolowana ze ja musze, zawsze musze, a on moze. Wylaczylam komórkę. Nie było mnie troche, hdy ja włączyłam uslyszalam nagranie mojej matki, ze mam obowiazki, ze g… zamiast serca, że jestem g… nie matką. Wróciłam do domu. Dzis rano maz oznajmil, ze jedzie na weekend do swojej matki. Ze wroci w poniedzialek w nocy. Ze jestem patologiczna, bo wczoraj wyszlam. A on dzis moze. Mam dość.

Super wpis! My kobiety silne. Superbohaterki. Musimy nauczyc swoich facetow zeby przestali byc slabi i leniwi. I trzeba zrozumiec, ze skoro pracujemy zawodowo, to nie mozemy brac wszystkich obowiazkow domowych na siebie, a facet przed telewizorkiem sobie chilluje, a nam wszystko z rak leci. To nie maraton. Przestanmy mamusiowac facetom. Moj jest taki rozpuszczony przez mame, ze nawet gdy leze chora w lozku on przychodzi do mnie i melduje, ze jest glodny. A mi nawet szklanki wody nie zaproponuje gdy zle sie czuje. Szok! To jest efekt mamusiowania.

Wkurzają mnie takie teksty i owoce te czczą hale na temat pisania i użalania nad losem kobiet. Jestem facetem i w domu gotować go gotuje dużo częściej jak żona (ona raczej sporadycznie). Piec nie potrafię i ona piecze ale ciasto u nas jest tylko na święta bo nie jesteśmy fanami ciasta. Sprzątać częściej ona sprząta ale ja również ja sprzątam jak uważam że jest brudno ona częściej. Zmywać zmywa zmywarka czasami ręcznie myślę że podobnie chociaż mi się wydaje że ja częściej. Z dziećmi częściej żona ale ja również. Ale powiedzcie mi drogie (bardzo dobre słowo) drogie panie dlaczego robiąc remont generalny przez kilka mcy to wszyscy nad nią się użalali typu jak ty mogłaś wytrzymać w remoncie ale to że chodziłem do roboty i po przyjściu do 22 młot majzel, zaprawa wymiana podług parapetów i milion innych rzeczy to ja robiłem żona nawet pozamiatać nie chciała. Z samochodem zawsze ją muszę załatwiać ona zatankować nawet nie umie. Litości uzalajcie się dalej nad sobą jakie to biedne

U mnie w związku to akurat walka z wiatrakami. Milion razy powtarzam mojemu ,że jest ojcem i wymagam od niego konkretnych rzeczy ( m.in od 5 lat nie potrafi po sobie posprzątać.. 33 -leni dziadyga ) on od de mnie wymaga jedynie ” nie czepiaj się bzdur ( mam mu nie wypominać, że jest leniwy, że nie pomaga w domu anie przy dzieciack, bo on po prostu MUSI odpocząć – jak każdy ), i mam „doceniać” jego pracę….jaką k**** pracę jak on mi prawie nie pomaga? Jeżelio wszystko trzeba się faceta prosić, to ja wolę być sama…na szczęście nie jesteśmy małżeństwem i raczej ślubu brać nie będę ( on bardzo chcę – a wręcz mi wierci dziure w brzuchu ). Jak to się mówi : ” Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki”. Moje pierwsze małżeństwo, właśnie nie przetrwało przez to, że wszystko robiłam sama, zero zaangażowania do momentu jak dziecko miało już 6-7 lat i było bardziej „kumatę”, to wtedy się raz na tydzień (może dwa) odrabiało lekcje z dzieckiem, pojawiało się raz na rok na zebraniu rodziców i może raz do roku na jakieś przedstawienie…a o rozpoczęciu i zakończeniu roku, to zapomnij ,był raz, gdy go do tego zmusiłam. I tak właśnie moje drogie… patrząć na związek moich rodziców,gdzie moja mama poświeciła nam ogromny kawał swojego życia,a mój tata prawie nigdy w nic się nie angażował, jeżeli chodzi o mnie i o brata, sama broniąć się właśnie przed takim”modelem rodziny”, że NIGDY moja rodzina taka nie będzie…teraz walczę z tym sama… i muszę uciekać się do szantażów by było zrobione, bo zwykła rozmowa ,spokojne wytłumaczenie i arugmentacja nie pomaga od kilku lat. Noż k**** mać, może ze mną jest coś nie tak?! CO JEST Z TYMI FACETAMI!? Dodam,że sama pracuję ( w domu, dla firmy z wawy ) mam trójkę dzieci ( najstarsza córka mieszka z tatą, ale jest bardzo często u nas ) zajmuję się również na codzień dwójką maluchów ( 2 i 4 latka) , zajmuję się domem oraz wszystkimi innymi rzeczami ( jak trzeba iść z dziećmi do lekarza – ja, jak trzeba iść do urzędu – ja, jak trzeba załatwić jakieś dokument, dodatki – ja ) , sama nie mogę iść do lekarza ( ostatnio podupadłam na zdrowiu ) bo dosłownie nie mam z kim zostawić maluchów ( nie zostawię ich z 16 latką – co innego gdyby miała już 18 ). Endo odkrył u mnie guzy na tarczycy, mam łuszczycę, do tego odkryto hashimoto i najprawdopodobiej czeka mnie usunięcie tej tarczycy ( jeden z guzków usicka mnie na tchawicę – a jest dość spory ponad 3.5 cm ) a wiecie co na to mój facet? Śmieję się, że takie dziwnę nazwy tej diagnozy. Jedyne co go mega przeraża go, że MUSIAŁBY zostać z dziećmi przez 4 dni jak będę w szpitalu!!!! ” O jezu co ja zrobię, przecież to 4 dni…” Maaasaaaakraaaaa…..

Mialem babe za ktora musialem robic wszystko. Jestem za podziałem obowuazkow jak partnerzy. Nie spadnie mi korona z głowy gdy umyje okna ugotuje obiad posprzatam zrobie zakupy. To hest normalną. Ale ona zaczęła to wykorzystywać i miała to wszystko w dupie. Koleżanki książki elefon i kariera. Przyszla do domu porozrzucala swoje bety po całym mieszkaniu i idzie spać. Budziła się po północy szła się kompac A suszarka wszystkich budziła. Ona była na diecie A ja chudlem. Ciekawe nie? A ten artykuł jest pisany właśnie przez taką jak ona. Feministka z Ciebie autorko! Wszystkich chłopów wrzucisz do jednego wora A wiele jest bab leniwych mających w dupie życie naprawdę na równych prawach i obowiązkach.