Gdyby nasze prababki były takie grzeczne, do dzisiaj na klęczkach z kapciami na męża byś czekała

Zniknęłam na dwa dni. Wcale nie dlatego, że odpoczywałam. Bo w sytuacji – w jakiej się znaleźliśmy – odpocząć się nie da. Nie chciałam tego. I ty też na pewno nie chciałaś. Ale nikt nas o zdanie nie pytał. Wykorzystano mnie. I ciebie. Może o tym wiesz, może też czujesz to od dawna. A może dopiero po przeczytaniu moich słów zaczniesz to zauważać. Mamy piękne lato, słońce świeci, nareszcie jest ciepło i można by wyskoczyć gdzieś nad wodę. Ale zamiast cieszyć się tym wszystkim – wku*wiam się. I widzę, że ten wku*w to jakaś głębsza sprawa jest. Że od wschodu na zachód się rozlał. Od Morza aż do Tatr. Że cały kraj w tym tonie. Że to jak ta powódź z ’97. Tylko szkód większych narobi, bo raczej w latach, a nie w tygodniach potrwa. I bardzo mi się to nie podoba!

W TYM TEKŚCIE DUŻO BĘDZIE WKU*WU

Wku*wia mnie, że zasnęłam w moim kraju, a obudziłam się w zupełnie jakimś obcym.

Wku*wia mnie, że mamy 2020 rok. 30 lat po obaleniu komuny, a Polacy dalej NIE WIEDZĄ, czym jest wolność. Ani NIE ROZUMIEJĄ, co to tolerancja.

Wku*wia mnie ilekroć słyszę, że flaga w kolorach tęczy obraża czyjeś uczucia. Ale już furgonetka, którą OD MIESIĘCY ktoś jeździ ulicami stolicy, wygłaszając KŁAMLIWE hasła, że geje to pedofile – wku*wić nikogo nie może.

Wku*wia mnie, że ci, którzy od wykształciuchów przezywają, łżych elit, świń odrywanych od koryta, zdrajców ojczyzny, nie-Polaków, pedofili, co chcą seksualizować dzieci, pederastów zagrażających polskiej rodzinie – równocześnie mają czelność mówić, że TO WŁAŚNIE ICH KTOŚ WYZYWA.

Wyć mi się chce, że żyję w kraju, w którym DO WIĘZIENIA IDZIE SIĘ ZA FLAGĘ, a za zgwałcenie dziecka – niekoniecznie.

Pardon my french, ale w tym tekście dużo będzie wku*wu. I CAPS LOCKA.

NASZE PRABABKI TEŻ NIE BYŁY GRZECZNE!

Bo wku*wiają mnie ci, którzy wyobrażają sobie, że 102 lata temu nasze prababki poszły do Piłsudskiego, grzecznie dygnęły i zapytały: „Przepraszamy szanownego pana, ale nie mamy jeszcze praw wyborczych. Czy mogłybyśmy je dostać?” na co on palnął się w czoło – cóż za karygodne przeoczenie! – i oczywiście prawa wyborcze kobietom bez szemrania nadał. Taki dżentelmen.

No… Nie! Były protesty na ulicach, transparenty były i nawet kamienie latały, więc nie czaję, jak można się dziwić, że dzisiaj też ktoś w obronie swoich praw tęczową flagę wywiesza, żeby w końcu zostać zauważonym. Że w domu ma siedzieć? Na oczy się nie pokazywać?

Gdyby nasze prababki były takie grzeczne, to do dzisiaj byś głosować, pracować ani decydować o sobie nie mogła. Z kapciami na klęczkach na jaśnie wielmożnego pana męża byś czekała! I tyle z tego życia miała.

Wku*wia mnie, że ci, którzy mówią NAJGŁOŚNIEJ jacy to są obrażani, uciskani, biedni – cieszą się PEŁNIĄ PRAW. Mogą kochać – kogo chcą. Mogą stawać przed ołtarzem – jak się ostatnio okazało: nawet kilkukrotnie ;) – rodzić sobie dzieci, odwiedzać się w szpitalu, rozliczać wspólnie podatek i dziedziczyć. Mogą razem spać, trzymać się za rękę i cmokać w usta w tramwaju. I nikomu nic do tego. I TO JEST DOBRE!

To jest tak dobre, że ABSOLUTNIE KAŻDY CZŁOWIEK NA ZIEMI POWINIEN MIEĆ TAKIE PRAWO!

Tymczasem wku*wia mnie, jak słyszę, że geje to za rękę chodzić nie powinni, bo rozbijają „normalne” rodziny. Ale co to za „silna” rodzina, skoro dwóch kochających się facetów może jej samym swoim widokiem zaszkodzić? SERIO SIĘ BOISZ, że jak twój mąż gejów na ulicy zobaczy, to też będzie chciał mieć męża zamiast ciebie?

Nie wierzę. Bez kitu: ja NIE WIERZĘ, że właśnie tak myśli większość. I TO MNIE WKU*WIA NAJBARDZIEJ. Bo wmówiono nam, że ktoś się boi. A ktoś inny atakuje. Że czyha, obraża, czuje się lepszy, gorszy. Że ideologia, że walka, a tymczasem jedyna walka jaka się rozgrywa: to ta o stołki. To przez nią nas zaszczuto. I jak na szachownicy: ustawiono przeciwko sobie. 

KAŻDY POWINIEN MIEĆ PRAWO DO MIŁOŚCI

A ja serio. Nie chcę się tym interesować. Nie powinnam musieć. Bo to zupełnie nie moja sprawa, kto z kim sypia, ślub bierze, czy chce, czy nie chce mieć dzieci.

W nosie to mam. Żyję swoim życiem i naprawdę mi nie robi, czy mój sąsiad jest z blondynką, brunetką, blondynem czy brunetem.

Nikt nie powinien musieć walczyć o tak podstawowe prawa jak PRAWO DO MIŁOŚCI! To powinna być oczywistość, a nie przedmiot dyskusji!

W końcu lato ciepłe przyszło. I my powinniśmy być teraz nad wodą, a nie martwić się, w jakim kraju żyjemy. Jestem pewna, że w gruncie rzeczy, jakbyśmy sobie usiedli w kółeczku i porozmawiali, to by się okazało, że wszyscy chcemy DOKŁADNIE tego samego: ŚWIĘTEGO SPOKOJU. I obowiązkiem władzy jest go zapewnić. Każdemu. BEZ WYJĄTKU. Bez względu na płeć, kolor skóry, wyznanie czy orientację. A nie dzielić i pałować na ulicy dla przykładu. Kłamliwe furgonetki wystawiać, nazistów, policję. Jednych przeciw drugim.

Smutno mi, Polsko, bo toniesz. Jak w ’97. Tylko że tym razem ludzie już nie potrafią chwycić się za ręce, żeby cię uratować.