Porozmawiajmy o pszczółkach, czyli najważniejsza lekcja, którą musimy dać naszym dzieciom!

Z wielką starannością uczymy dzieci angielskiego i matematyki. A nawet programowania. Przykładamy się do tego, bo uważamy, że od tych przedmiotów zależy ich przyszłość. Nie mówię, że to źle, ale szkoda, że trochę zapominamy o czymś, co również ma niebagatelny wpływ na życie naszych dzieci, czyli o… Edukacji ekologicznej! Moim zdaniem właśnie to jest jedna z najważniejszych lekcji. My niestety jej nie otrzymaliśmy – i teraz nadrabiamy. Z różnym skutkiem. Mam wrażenie, że dla mojego pokolenia jest już trochę za późno. Ale dla naszych dzieci – wciąż nie! Temat jest bardzo wdzięczny, bo żywo je interesuje! Jak zachęcać dzieci do dbania o planetę? Podaję konkretne przykłady i pokazuję fajne ćwiczenia. Bo właśnie tego potrzebuje matka wszystkich ludzi – ziemia!

JAK ZACHĘCAĆ DZIECI DO DBANIA O PLANETĘ?

1. Uwrażliwiajmy na otaczający świat od najmłodszych lat.

Człowiek powinien wykorzystywać swoją mądrość, żeby chronić przyrodę. Tymczasem codziennymi wyborami niszczymy środowisko i wpływamy na zmniejszenie tzw. różnorodności biologicznej. W dużym uproszczeniu ciągła ekspansja człowieka – rozbudowa miast, dróg, regulacja rzek – sprawia, że obszary, które są domem dla dzikich gatunków roślin i zwierząt, kurczą się.

Dzieciom można to wyjaśnić na przykładzie pszczół. Bo lubią podglądać sekretne życie owadów. Oraz lubią miodek :). Ale miód to nie wszystko, co pszczoły nam dają. Poza pszczołą miodną – która jest gatunkiem hodowlanym – występuje jeszcze 470 gatunków pszczół dzikich i owadów pszczołowatych. To one są odpowiedzialne za zapylanie roślin, dlatego powinniśmy otoczyć pszczółki opieką.

Rozmawiając z dziećmi, skupiajmy się na tym, co pozytywne, a nie negatywne.

Super robi to PSOR, który w ramach akcji „Pomagamy pszczołom bez lipy” zachęca do sadzenia roślin, które będą dla pszczół schronieniem oraz dadzą im pokarm. Każdy z nas ma wpływ na przestrzeń wokół! Na przykład my – budując dom – zabraliśmy owadom przestrzeń na ziemi, ale oddaliśmy ją, robiąc zielony dach.

Jeśli zastanawiasz się, jak wytłumaczyć to wszystko dziecku, TUTAJ znajdziesz bardzo fajne DARMOWE materiały przygotowane wraz z nauczycielami przyrody i biologii. Mogą zostać wykorzystane na lekcjach w klasach 1-3 oraz 4-6 (może podsuniesz je nauczycielom swoich dzieci?), ale my spokojnie używamy ich również w domu. Układamy puzzle, gramy w memo i puszczam bajki, których główną bohaterką jest przyjazna pszczółka Kaja. Bajki znajdziesz na YouTube TUTAJ.

To połączenie przyjemnego z pożytecznym, bo linkowane przeze mnie materiały dostarczają wiedzę poprzez zabawę, ale przede wszystkim pomagają kształtować właściwe postawy. A to bardzo ważne dla nas wszystkich!

Jeśli chcesz być na bieżąco, dołącz do wydarzenia na FACEBOOKU: Pomagamy Pszczołom Bez Lipy 2020 KLIK :)

2. O planecie mówmy jak o domu.

Zauważyłam, że ludzie wcale nie traktują przestrzeni wspólnej jak… Wspólnej. Tylko jak ziemię niczyją. Bardzo mnie to boli, dlatego moim dzieciom ZAWSZE tłumaczę, że zostawianie po sobie papierków – na przykład na plaży – niczym nie różni się od śmiecenia we własnym pokoju!

Dzięki temu moje dzieciaki noszą ze sobą wszystkie papierki, aż znajdą kosz. I tak samo jak ja nie rozumieją, jak można rzucać je tak po prostu pod siebie.

3. Poruszajmy się jak najwięcej pieszo (albo rowerami, hulajnogami), a nie samochodem.

To zdrowe nie tylko dla ziemi, ale również dla nas!

Jak zachęcać dzieci do dbania o planetę? Pokazać ją z bliska! Na spacerze można pochylić się nad każdym kwiatkiem czy posłuchać ptaszków.

Najpierw człowiek musi docenić to, co ma – żeby się tym zaopiekować.

4. Zachęcajmy dzieci do uprawiania roślinek.

Dzieci uwielbiają mieć coś, czym mogą się opiekować. Czują się wtedy takie dorosłe! My raczej nigdy nie zdecydujemy się na zwierzaka, ale moje maluchy mają w swoich pokojach rośliny doniczkowe – i bardzo je lubią!

Na sam początek polecam las w słoiku, bo nie trzeba go podlewać, wystarczy, że stoi na nasłonecznionym parapecie – cały czas mamy las, który robiłam TUTAJ. O innych – łatwych w uprawie roślinach – pisałam TUTAJ. Kostek w pokoju ma epipremnium i kaktusa, a jego siostra opiekuje się monsterą.

Latem za to sadzimy w ogrodzie rośliny, które kwitną w różnych okresach oraz gotowe mieszanki roślin miododajnych, żeby zapewnić owadom schronienie (patrz pkt. 1).

5. Wspierajmy dziecko w działaniach, które podejmuje.

Oczywiście, to ja przypominam im o podlewaniu, bo dzieci dopiero uczą się systematyczności.

Tak samo jak pytam, czy dosypały ptaszkom ziarenek, kiedy wieszamy karmnik na zimę.

Zamiast wymagać od dziecka odpowiedzialności – musimy pokazać, na czym ona polega.

6. Uczmy segregować śmieci.

Na początek trzeba dziecko nauczyć odróżniać: plastik, papier, drewno, odpady biodegradowalne, i tak dalej. Możesz to robić w formie zabawy, np. narysować kosze w różnych kolorach i poprosić dziecko, żeby wskazało, gdzie wrzuci foliową torebkę, a gdzie butelkę i skórkę od banana. A potem czas na praktykę!

Super jest to, że po jakimś czasie nie tylko rodzice pilnują dzieci, ale również dzieci zaczynają pilnować, żeby rodzice się nie mylili i wybierali właściwy kosz na śmieci :)

7. Dbajmy o zabawki, żeby mogły trafiać z rąk do rąk.

Moje dzieci nie mają wielu zabawek. A większość tych, którymi się bawią, dostały od starszego kuzyna (który ma teraz 14 lat!). Po drodze trafiły jeszcze do kuzynki, a od nas… Dalej!

Serio. Piątka dzieci: i na tym nie koniec! Sprzedawcy zabawek jej nienawidzą ;)

8. Ale róbmy również zabawki z recyklingu.

Gdyby ktoś mi powiedział, że mieszkanie z kilkulatkiem pod jednym dachem przypomina mieszkanie na wysypisku śmieci: popukałabym się w głowę.

Ale tak jest. Mój syn ZBIERA WSZYSTKO. Serio. Każdy papierek po cukierku. Każdy kartonik. A nawet kopertę bąbelkową!

I potem tworzy z tego cuda. Na przykład domek dla robota (w tym wypadku koperta jest śpiworem). Tory dla kuleczek albo aut. Torebkę dla siostry.

Już dawno bym oszalała, gdyby nie to, że widzę, jak wymyślanie stu zastosowań dla rolki po papierze toaletowym rozwija jego kreatywność. I że tymi zrobionymi przez siebie zabawkami faktycznie super się potem bawi! A wszystko zaczęło się od TEJ książki, która do dzisiaj jest niewyczerpanym źródłem inspiracji.

9. Zwracajmy uwagę na zużycie wody i prądu.

Bo tak naprawdę rozchodzi się o wykształcenie dobrych nawyków. O to zakręcanie kranu w czasie mycia zębów. Używanie małego przycisku przy spuszczaniu wody w toalecie. Gaszenie światła po wyjściu z pokoju oraz nie zostawianie go włączonego w przedpokoju.

Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci ;)

10. Może czas również wrócić choć trochę do korzeni?

Nasze dzieci dorastają w świecie, w którym świeże warzywa i owoce można jeść okrągły rok. Truskawki w środku zimy? Żaden problem! Ale truskawki te – podobnie jak cytrusy – przebyły naprawdę długą drogę. I nie chodzi o to, żeby odmawiać sobie cytrusów, ale – dbając o codzienną porcję warzyw i owoców dla zdrowia – warto jak najczęściej sięgać po warzywa i owoce występujące sezonowo. Czyli truskawki, maliny – latem, jabłka i gruszki – jesienią. A zimą – kiszonki, przetwory i mrożonki! Im krótsza droga od rolnika na półkę, tym mniejszy ślad węglowy. Tak jest zdrowiej, taniej i smaczniej!

Sezonowość i lokalność to trend, który bardzo mi się podoba!

To co? Trzymamy sztamę dla ziemi?

* Partnerem wpisu jest Polskie Stowarzyszenie Ochrony Roślin (PSOR)