Dobry rodzic pozwala swoim dzieciom oglądać bajki! Pod warunkiem, że…

Są mamy, które – ilekroć pokażę moje dziecko przed ekranem – próbują mnie upomnieć. Ale ja nie mam z tym żadnego problemu, bo… Ekrany nie są u nas problemem :). Przestrzegamy kilku zasad, więc wpuszczam te przestrogi jednym uchem, a wypuszczam drugim. Po prostu wiem, że nie robię nic złego! Bo wybieramy fajne bajki dla dzieci, z których wiele mogą się nauczyć, a z dobrodziejstw techniki korzystamy… Mądrze!

MĄDRZE: CZYLI JAK?

Czyli w odpowiednim wieku. I odpowiednią ilość godzin!

W tej kwestii specjaliści są zgodni: zanim dziecko nie skończy osiemnastu miesięcy, najlepiej ograniczyć kontakt z wszelkimi ekranami. A to dlatego, że w tym wieku dziecko tylko patrzy, ale niczego jeszcze nie przyswaja. Po osiemnastym miesiącu powoli możesz zacząć mu coś włączać. Z naciskiem na POWOLI.

Od 2 do 5 roku życia dziecko może oglądać bajki godzinę dziennie. Podobno najlepiej to rozbić i oglądać kilka krótkich bajek o różnych porach dnia (bajka rano – po obiedzie – wieczorem). Ale u nas to nie wychodzi, bo czas na telewizję mamy zazwyczaj po 19.

Ważne, żeby nie włączać telewizji (tableta, telefonu) w trakcie jedzenia. I żeby ten telewizor nie działał sobie w tle cały dzień. Zdaję sobie sprawę, że jest mi łatwiej, bo ja mam taki nawyk, który wyniosłam z domu rodzinnego, że włączam konkretny program i wyłączam, kiedy on się kończy.

Dobrze też, żeby bajka nie była „na dobranoc”, czyli przed samym snem, bo ekrany emitują niebieskie światło. Ja – jak pracuję w nocy przed komputerem – długo się potem przewracam z boku na bok. Dzieci mają dokładnie tak samo.

Tyle teorii, czas na praktykę!

Jak wprowadzić te zasady we własnym domu?

Trzeba wziąć dzieci na rozmowę :). Dobra, pożartowaliśmy sobie, śmiechom i dokazywaniom nie było końca, a teraz całkiem serio: trzeba wziąć je na rozmowę!

Nie inaczej.

Wychodzę z założenia, że nic o nas bez nas, to znaczy ja nie chciałabym, żeby ktoś ustalał mój plan dnia za moimi plecami. Na pewno bym się buntowała! I sądzę, że dzieci mają podobnie. Dlatego my się po prostu z naszymi umówiliśmy: pokazaliśmy im zegarek i zapytaliśmy, od której do której godziny chcą oglądać bajki. Kostek zanotował to w swoim „kalendarzu” (czyli po prostu na kartce papieru). Rozrysował również cały plan dnia, zaznaczając aktywności, które bardzo lubi (np. zabawę z rodzicami, spacer czy czytanie książek przed snem). I teraz… Sam tych godzin pilnuje! Wie, że jak coś się przesunie, to coś innego wypadnie i jeśli dłużej będzie oglądać bajki, to nie będzie czasu na książkę, którą też lubi.

Przy okazji polecam tę metodę ZAWSZE, kiedy macie w domu jakiś problem. Dzieci jedzą za dużo słodyczy? Rozrzucają zabawki i ich nie sprzątają? Jeśli mają powyżej 3 lat, zarządźcie rodzinne zebranie, ustalcie zasady, zapiszcie (narysujcie!) je na kartce, przybijcie piątkę i obserwujcie, jak dzieje się magia, czyli jak wasze maluchy stają się odpowiedzialne same za siebie… Wystarczy im tylko na to pozwolić!

CO JESZCZE JEST WAŻNE POZA OGRANICZENIEM WIEKOWYM I GODZINOWYM?

Oczywiście: treść! Bajki są fajne i nie wyobrażam sobie nie puszczać ich dzieciom (w końcu sama też oglądałam, najpierw Dobranockę, a potem – z braku laku – Papaja po niemiecku na RTL). ALE jako rodzice musimy kontrolować, co nasze dziecko ogląda.

Rodzice dzisiaj są świadomi i pilnują, żeby w bajce nie było przemocy, ale mało kto wie, że obraz dla małych dzieci powinien być wolniejszy. Jeśli montaż jest szybki (obrazy przeskakują jeden po drugim), dziecko otrzymuje za dużo bodźców. Może stać się niespokojne, a nawet agresywne. Pojawią się również problemy z koncentracją.

Najlepiej po prostu obserwować swoje dziecko. Ja z doświadczenia wiem, że są fajne bajki dla dzieci, które kompletnie nie wpływają na zachowanie moich maluchów, a są takie, po których – choć mi wydają się niewinne, bo na ekranie nie dzieje się nic złego! – nawet zrównoważony Kostek bywa rozdrażniony. Wtedy najlepiej zmienić kanał i znaleźć coś spokojniejszego (i w ogóle polecam oglądać kanały, na których nie ma tych wszystkich „szybkich” bajek).

Bo przecież bajki nie są złe. W końcu można się z nich tyle nauczyć! Grunt to znaleźć takie, które posiadają wartość edukacyjną. Specjaliści zwracają również uwagę na to, żeby po bajce porozmawiać z dzieckiem o czym była oraz jakie przesłanie niosła. W ten sposób dzieci wynoszą z bajek naprawdę sporo, a czas przed telewizorem nie jest stracony!

FAJNE BAJKI DLA DZIECI! CO POLECAM DLA MALUCHÓW W WIEKU 2-7 LAT?

Pewnie już wiesz: fajne bajki dla dzieci to bajki spokojne, z morałem i bez przemocy. Czas na konkretne tytuły!

1. „Tomek i przyjaciele”

Chyba nikomu nie muszę przedstawiać tej zawsze uśmiechniętej, niebieskiej ciuchci o imieniu Tomek? Akcja bajki toczy się w latach 50-60 XX wieku na wyspie Sodor, gdzie funkcjonuje kolej kierowana przez Pana Szyneczkę nazywanego przez bohaterów po prostu „Grubym Zawiadowcą”.

Cała historia tak naprawdę jest pochwałą pracowitości oraz zaangażowania. To również piękna opowieść o przyjaźni.

2. „Bob Budowniczy”

Czyli ulubieniec mojego syna. Kostek podziwia budowlańców tak samo jak dinozaury! Sam chciałby zostać budowlańcem jak dorośnie trochę dlatego, że dziadek nim jest, a trochę ze względu na Boba, który jest taki fajny!

To również krótkie 10-minutowe odcinki o pracy na budowie, gdzie ludzie oraz maszyny (o ludzkich cechach) szanują się i współpracują, dzięki czemu udaje im się rozwiązać każdy problem. Bohaterowie nie tylko nawzajem sobie pomagają, ale potrafią przyznać się do błędu.

Ulubionym powiedzeniem Boba jest: „Damy radę!” i na stałe weszło już do naszego rodzinnego słownika, bo my też przecież zawsze razem damy radę! Ta bajka jak żadna inna uczy zaradności oraz pracy zespołowej.

3. „Strażak Sam”

To pierwszy superbohater w życiu moich dzieci. Sam jest dzielnym strażakiem, który mieszka w Pontypandy (tak, wiem, przeczytałaś to w myślach głosem narratora ;)).

Ta 10-minutowa bajka pokazuje, jak trudna i odpowiedzialna jest praca strażaków. Dzieci dowiedzą się z niej, że muszą uważać na ogień, co zrobić w trakcie pożaru i jak go uniknąć, kiedy wzywa się straż pożarną oraz jak korzystać z numerów alarmowych.

Z tego powodu uważam, że Strażaka Sama powinien poznać każdy maluch!

4. „LEGO Friends”

Bohaterki to pięć przyjaciółek: Olivia, Andrea, Emma, Mia i Stephanie, które mieszkają w Heartlake City czyli miasteczku położonym przy jeziorze w kształcie serca. Każda z bohaterek jest inna, więc dziecko szybko znajdzie swoją ulubienicę, z którą może się utożsamić.

To super bajka dla nieco starszych dzieci: o mocy prawdziwej przyjaźni, ale nie tylko. Bohaterki zachęcają do szukania swoich pasji oraz aktywnego spędzania czasu. Dzięki ich przygodom dzieci dowiadują się, że każdy popełnia błędy i zasługuje na drugą szansę. A jeśli ktoś robi coś inaczej, to nie znaczy, że robi to źle. Bohaterki szanują to, że każda z nich może mieć odmienne zdanie. Jeśli czytasz mojego bloga, wiesz, że właśnie te wartości są mi bardzo bliskie.

5. „Odlotowe opowieści”

To nowa bajka, więc możesz jej jeszcze nie znać. Dzięki niej dzieci poznają barwny świat owadów zamieszkany przez pszczoły, biedronki i świerszcze. Głównym bohaterem jest właśnie świerszcz – bardzo pomocny Apollo.

Z tej bajki dziecko dowie się, że życie w zgodzie z innymi gwarantuje szczęście. I że ważna jest współpraca oraz bycie dobrym, pomocnym przyjacielem. Zupełnie jak Apollo!

A ty znasz jakieś fajne bajki dla dzieci? Co oglądasz ze swoimi maluchami?

* partnerem wpisu jest POLSAT JimJam, czyli kanał idealny dla małych dzieci! Znajdziesz tam wszystkie bajki, o których wspomniałam w moim tekście :)