Małe zmiany do wprowadzenia od dzisiaj, za które nasze dzieci podziękują nam kiedyś

„Kiedy jesteś mamą, cieżko dbać o ekologię” – usłyszałam kiedyś. A ja uważam, że właśnie my – rodzice – mamy obowiązek dbać o nią najbardziej! Nie ma chyba większej motywacji niż ta, żeby zostawić swoim dzieciom i wnukom planetę w jak najlepszym stanie. Jednak często nie robimy nic, bo myślimy: co ja tam mogę! Albo znowuż, że to wymaga nie lada zachodu. Tymczasem już jeden codzienny mały wybór może zrobić wielką różnicę! Jak dbać o środowisko bez wysiłku? Czy to możliwe? Ja twierdzę, że tak! Poznaj 10 zmian, które opłacą się nie tylko tobie, ale nam wszystkim!

JAK DBAĆ O ŚRODOWISKO? TE MAŁE ZMIANY OPŁACĄ SIĘ NIE TYLKO TOBIE, ALE RÓWNIEŻ PLANECIE!

Psst… Przy okazji mam ogromną prośbę, żebyś wybrała z tej listy 3 punkty (a może uda się więcej?), które również tobie uda się zrealizować. Jak dbać o środowisko, to najlepiej razem! Tylko pomyśl, co by było, gdyby od dzisiaj każdy człowiek na świecie dokonał jednej małej-wielkiej zmiany?

1. Nie kupuję tego, czego nie potrzebuję.

Od lat mam taką zasadę, że jak widzę w sklepie coś, co mi się podoba, to nie kupuję tego od razu. Przymierzam i wychodzę. Kiedy o tym zapominam, to znaczy, że tak naprawdę nie potrzebowałam tej rzeczy. A kiedy ciągle o niej myślę, to znaczy, że jest mi pisana i po nią wracam (albo zamawiam przez internet).

Dzięki temu w mojej szafie nie ma nietrafionych ubrań, torebek czy butów. Nie korzystam z opcji zwrotów, bo nauczyłam się już, że jak wezmę coś na zasadzie: „pomyślę o tym jutro”, to raczej u mnie zostanie.

W domu nie mamy jeszcze wszystkich mebli (np. szafki pod telewizor), choć mieszkamy w nim już prawie dwa lata! Nie rozumiem ludzi, którzy kupują coś z myślą: „Wezmę teraz to, chociaż do końca mi się nie podoba, a na to, co mi się podoba, powoli uzbieram pieniądze i wtedy wymienię”.

Nowy kosmetyk też kupuję dopiero wtedy, kiedy widzę dno pudełka w starym. Jasne, czasami trafiają się zupełnie nietrafione kosmetyki, ale staram się je zużyć w inny sposób, np. szamponu, który nie służy moim włosom używam jako żelu do mycia ciała, a kremu, który nie sprawdził się na twarzy, jako balsamu.

Dzięki temu nie generuję niepotrzebnych śmieci.

2. Daję rzeczom drugie życie.

Dobrym przykładem jest nasz stuletni dom, którego nie pozwoliliśmy wyburzyć :). W tym domu mamy mnóstwo starych mebli: komoda w pokoju syna, łóżko u córki, moje biurko, fotele czy lampy.

Nasz stół oraz szafki w łazienkach zostały zrobiony ze starych desek, którymi inni pogardzili! A dzisiaj co chwilę dostaję pytania: „Co to? Ilona, napisz, skąd to?!”.

Chodzę na pchle targi, przeglądam aukcje na OLX, rozglądam się po ulicy, gdy ktoś robi „wystawki”, rozmawiam ze stolarzami, czy nie mają jakiegoś sponiewieranego czasem drewna. Dzięki temu mam solidne meble, które przetrwały sporo lat (łóżko Kostki czy moje biurko jest starsze od naszego domu!) i wiem, że przetrwają jeszcze trochę. Nie znajdzie się takich w sklepie, gdzie króluje mdf. Za który trzeba w dodatku zapłacić więcej niż ja zapłaciłam za moje meble z drewna. I z duszą.

Swoich rzeczy również nie wyrzucam, ale jeśli obserwujecie mnie na Instagramie, na pewno to zauważyłyście, bo co jakiś czas ogłaszam, że mam coś do oddania :).

3. Nie śmiecimy.

Moje dzieci są nauczone, że jak zjedzą na spacerze loda, to muszą zanieść patyczek do kosza na śmieci. A jeśli nie ma go w pobliżu, to wkładają patyczek do kieszeni i wyrzucają dopiero w domu.

Zawsze bardzo się przejmują, gdy widzą śmieci na ulicy. Nie rozumieją, jak można było je tak po prostu rzucić pod siebie? Ja też nie rozumiem. Czy ci ludzie w domu też rzucają papierki tam, gdzie stoją?

A planetę powinniśmy traktować jak nasz dom!

4. Uczymy dzieci segregować śmieci.

Cieszę się, bo mój syn zajęcia z segregacji miał już w przedszkolu. Teraz nie ma takiej opcji, żeby wyrzucił plastik do worka z innymi odpadami albo z papierem. Ba! W tym temacie pilnuje nawet nas oraz swoją młodszą siostrę.

Nikt mi nie wmówi, że kilkulatki nie są w stanie ogarnąć tego temat!

5. Od niedawna używamy ekologicznych produktów do czyszczenia w domu.

Z tym punktem miałam największy problem, bo nie tak łatwo dostać ekologiczne produkty do czyszczenia w zwykłym sklepie. A na przygotowanie własnych nigdy nie mam czasu. Nie do końca też wierzę w ich skuteczność. Nie zrozum mnie źle, ale mam hopla na punkcie czystości w domu. Wyniosłam to chyba z własnego domu rodzinnego, bo moja mama ma alergię na kurz, więc nigdy go u nas nie widziałam. Na żadnej półce, na żadnej lampie. Sprzątała dużo i często. A cała rodzina razem z nią.

Kiedy Piotr mnie poznał, od razu orzekł, że byłabym najlepszą twarzą płynu do mycia naczyń! I wykrakał :).

Dziś mam okazję polecić wam Ludwika EKOlogicznego. To pierwsza tak znana i duża marka, która zdecydowała się wprowadzić na rynek pełną linię bezpiecznych dla nas i środowiska produktów.

To najlepszy EKOlogiczny wybór dla współczesnej rodziny. Eko, bo płyny do mycia naczyń, spray’e do kuchni oraz łazienek, tabletki do zmywarki oraz płyny uniwersalne nie zawierają szkodliwych substancji. Żadnych formaldehydów, reaktywnych związków chloru, boranów, mikroplastików. Są w pełni biodegradowalne. Nie zawierają barwników i są łagodne dla skóry dłoni. Posiadają certyfikat EU Ecolabel, który znajdziesz na opakowaniu. To opakowanie też w 100% nadaje się do recyklingu.

A wybór logiczny, bo skutecznie usuwają zabrudzenia, a przy tym nie szkodzą środowisku. Teraz, dbając o dom, dbasz również o planetę!

6. Nie płuczemy talerzy przed włożeniem ich do zmywarki.

Szkoda mi czasu, szkoda mi wody.

Czasami słyszę, że: „Jak to? Przecież zmywarka nie domywa niewypłukanych talerzy!”, ale polecam wtedy ją przeczyścić. Albo wypróbować nowy program. Lub zainwestować w lepsze tabletki, np. te od Ludwika EKOlogicznego.

W każdym razie my zmywarkę mamy od lat, wkładamy do niej nawet niewypłukane patelnie i garnki, i serio, nigdy nie mieliśmy problemu z niedomytymi naczyniami!

7. Mamy jeden samochód, który coraz rzadziej wystawiamy z garażu.

Ja w ogóle nie mam prawka i częściej to sobie chwalę niż narzekam. Uwielbiam chodzić pieszo! A gdy tylko mogę, łączę przyjemne z pożytecznym i biegam. Po dzieci do przedszkola. Na spotkanie z rodzicami. Po zakupy.

Piotra też od dłuższego czasu przestawiam na piesze wycieczki albo komunikację miejską. Czasami mu się nie chce, ale że nasze dzieciaki wolą jeździć tramwajem niż samochodem: nie ma wyjścia, przegłosowane!

8. Ograniczamy jedzenie mięsa.

Brzmi szumnie, choć po prawdzie na tym polu nie mam jeszcze za bardzo czym się chwalić. Ale też długą drogę mamy za sobą! Jeszcze rok temu mój Piotr nie wyobrażał sobie posiłku bez mięsa. Tak, dobrze czytasz. Nie, że mięso na obiad. Ono musiało być absolutnie wszędzie! Szynka na kanapce. Jajecznica na boczku. Jeśli sałatka, to tylko z kurczakiem. To ten typ, który ze wszystkich łakoci najbardziej lubi bekon ;).

Zabrałam go na badanie cholesterolu (oczywiście – przekroczony!) i dzięki temu namówiłam do niejedzenia mięsa na śniadanie i kolację.

Teraz staram się przekonać Piotra do jedzenia mięsa na obiad 2-3 razy w tygodniu. Na razie wygląda to tak, że nie jemy go 1-2 razy w tygodniu, ale wierzę, że z moim mężem trzeba powoli i już niedługo przestanie kręcić nosem na widok kaszotto z warzywami. Trzymajcie kciuki!

9. Nie wyrzucam opakowań po prezentach.

Tylko wykorzystuję je ponownie :).

10. Nie palimy węglem.

Kiedy szukaliśmy działki (albo starego domu do remontu) naszym priorytetem było, żeby znajdował się na niej gaz. Gdyby nie było gazu, założylibyśmy pompę ciepła. Raz, że tak jest wygodniej, bo nawet nowoczesne piece na ekogroszek wymagają mnóstwa zachodu. No a dwa: tak jest lepiej dla środowiska! Jednak węgiel, węglem, najbardziej nie mogę ścierpieć, że nadal tylu ludzi w Polsce pali śmieci i nie myśli nad konsekwencjami swoich czynów! Za każdym razem, gdy widzę podejrzany dym z komina, dzwonię po straż miejską. I wcale się tego nie wstydzę. Bo nie ja powinnam!

I teraz czas na ciebie! Które punkty wybierasz? A może znasz się na temacie lepiej ode mnie i sama podpowiesz, jak dbać o środowisko? Podziel się swoimi małymi-wielkimi zmianami!

* O spisanie moich codziennych wyborów, które robię dla naszej planety (czyli dla siebie, ciebie i naszych dzieci), zostałam poproszona przez Ludwika EKOlogicznego.