Matki dzielą się na te, które lubią się bawić z dziećmi i na te, które twierdzą, że lubią

„Nie lubię się bawić z dziećmi” to chyba jedno z najbardziej wstydliwych wyznań współczesnej matki. Nasi rodzice nie mieli z tego powodu większych wyrzutów sumienia, no ale my dzisiaj już dobrze wiemy, że bawić się trzeba, w końcu nawołują do tego psychologowie oraz koleżanki i koledzy blogerzy. Matki więc dzielą się na dwie grupy: na te, które faktycznie lubią i na te, które tylko twierdzą, że lubią :). A ja nie lubię się bawić z dziećmi i się do tego przyznaję. Ups…

NIE LUBIĘ SIĘ BAWIĆ Z DZIEĆMI – I CO TERAZ?

To nie jest tak, że jak nie organizujesz swojemu dziecku czasu od rana do wieczora, to ono już na starcie jest przegrane względem swoich rówieśników. Samotna zabawa ma kilka plusów, a jednym z nich jest to, że kiedy dorosły nie komenderuje, jak i w którą stronę, to dziecko się rozwija w swoją własną. Czyli że pełne pomysłów się staje, kreatywne, a wyobraźnia jego galopuje niczym u Ani z Zielonego Wzgórza.

No ale jest różnica pomiędzy bawić się samemu czasami, a musieć się tak bawić cały czas. Sama jestem z pokolenia, z którym rodzice się nie bawili, bo zasadniczo nie mieli czasu na bzdury i niestety do dziś pamiętam, co było moim największym marzeniem. Żeby mama obejrzała ze mną bajkę. Serio.

Każdego dnia czekałam, aż porzuci w końcu czynność z punktu widzenia dziecka niepotrzebną, jak: zarabianie na chleb, sprzątanie czy zaprawianie stu słoików z kompotem czereśniowym, których potem i tak nie miał kto pić, bo woleliśmy wszyscy soki, a na święta coca-colę. No i się nie doczekałam.

A potem, kiedy sama zostałam mamą, zauważyłam, że we mnie też pojawiła się ta nagła, irytująca potrzeba ciągłego sprzątania, chowania się w kuchni czy uciekania w pracę. Wszystko, byle nie machać grzechotką nad głową…

I chociaż całe życie miałam pretensje do mojej mamy, że się ze mną nie bawiła, okazało się, że jestem zupełnie taka sama!

Przygotowując ten wpis, postanowiłam jednak stanąć twarzą w twarz z własnymi demonami, poszłam do synka, wzięłam głęboki wdech i zapytałam:

– Czy rodzice się z tobą bawią?
– Tak. Lubię ich! – odpowiedział dziarsko uśmiechnięty, a ze mnie zeszło powietrze.

Na tym miałam zakończyć, ale coś mi się nie zgadzało. Bo jak to? Tyle razy unikałam puszczania resoraków, wysyłałam go samego do pokoju lub wymyślałam, że patrz! O, tam! Pajęczyna jest, którą natychmiast muszę zebrać! Migałam się przed zabawą jak przed sprawdzianem z chemii, a ten mi teraz mówi, że niczego nie zauważył? Czy on postradał zmysły? Czy ja???

– A dużo się z tobą bawią czy za mało? – odrzuciłam na moment wygodną poprzednią odpowiedź i postanowiłam drążyć dalej.
– Bardzo dużo – odrzekło moje dziecię.

Czyli wyszło jak zawsze. Sama dla siebie jestem najsurowszym katem, a tu się okazuje, że tak naprawdę w oczach dziecka całkiem spoko ze mnie mama :).

PORADNIK W PIGUŁCE
DLA RODZICÓW TAKICH JAK JA

Pewnie jesteś teraz ciekawa, jak to zrobiłam, że choć nie lubię się bawić z dziećmi, one nawet o tym nie wiedzą? Poznaj moje sztuczki!

1. To ok, że nie lubisz wszystkich zabaw.

Tak jak nie lubisz wszystkich potraw czy nie wszystkie buty na wystawie muszą ci się podobać.

Ale na pewno, NA BANK, no założę się o milion dolców (których aktualnie nie mam w kieszeni, więc łatwo mi pisać ;)), że jest coś, w co lubisz się bawić!

Cały myk polega na tym, żeby to znaleźć.

Ja na przykład lubię czytać książki i układać puzzle. Lubię gry planszowe i zabawy ruchowe. Mogę też rysować, wycinać, wyklejać albo gotować razem z dziećmi (co ciekawe – sama gotować nie lubię!). Jeśli chodzi o zabawki, to w grę wchodzi jeszcze LEGO – nawet ostatnio, kiedy mój synek wyciągnął swój nowy zestaw, pokłóciliśmy się o to, kto będzie składał rakietę, bo chcieliśmy to robić WSZYSCY! :)

Całą resztą zabawek moje dzieci bawią się same i jak się okazało, wyrzuty sumienia z tego powodu są niepotrzebne. To ok, że zamiast zmuszać się do zabawy, robię tylko to, co sprawia mi frajdę!

Lepiej bawić się pół godziny z pełnym zaangażowaniem, niż siedzieć obok cały dzień i cichaczem scrollować fejsa. Dziecko od razu wyczuje, czy bawisz się z nim, bo musisz, czy dlatego, że lubisz!

2. Znajdź w sobie dziecko!

Jeśli czytając poprzedni punkt, miałaś w głowie jedną wielką pustkę, no bo serio jesteś z frakcji: „nie lubię się bawić z dziećmi!”, a nie, że coś tam się może znajdzie: przypomnij sobie, w co się bawiłaś za dzieciaka! Psst… Wiesz, że pewnie lubisz to do dzisiaj?

Ja tworzyłam nowe światy. Jeśli wystawiałam kolejkę, to po to, żeby zbudować wokół niej miasto. Jeśli wyciągałam lalki – to po to, żeby udekorować im dom. Kombinowałam z tego, co miałam pod ręką: robiłam kartonowe domy, wycinałam ludziki z papieru i tworzyłam zwierzaki z plasteliny. Pamiętam swoje pierwsze klocki LEGO – miałam tylko dwa zestawy i starczało ich dokładnie na meble do domku dla lalek w… Szafie!

Teraz więc z radością bawię się z dziećmi w to samo, wykorzystując fakt, że trafili mi się mali LEGOMANIACY – z ich zestawów naprawdę można już tworzyć świat będący miniaturką naszego :).

CAŁĄ INSPIRUJĄCĄ DO ZABAWY, ŚWIĄTECZNĄ OFERTĘ LEGO PODEJRZYSZ TUTAJ 

3. Zmień nastawienie!

Przez długi czas zabawa z dziećmi kojarzyła mi się z nudą – pewnie dlatego, że były jeszcze za małe na LEGO ;). Jednak od jakiegoś czasu zabawa jest dla mnie pretekstem do odpoczynku.

Ja ogólnie jestem osobą, która nie potrafi odpoczywać. W trakcie oglądania serialu ćwiczę z Chodakowską, a kiedy nakładam na twarz maseczkę – myję umywalki. Gdy biegam – myślę o tym, co napiszę na bloga, a gdy zasypiam – tworzę w głowie listy zadań. Jednak miałam w życiu taki moment – i to całkiem niedawno! – że byłam zmęczona. Ale tak potwornie. Chciałam, żeby ktoś pstryknął i wyłączył świat. Żeby moja skrzynka mailowa się zepsuła i żeby nikt już niczego ode mnie nie chciał. Rozważałam nawet wyjazd na pustkowie bez dostępu do netu, ale równocześnie nie potrafiłam się położyć i nie robić NIC, bo czułam potworne wyrzuty sumienia (tyle roboty! A ja leżę!).

Wtedy właśnie zaczęłam uciekać do dzieci. To jest fenomenalne, bo możesz powiedzieć: „Nie zawracajcie mi teraz głowy – robię coś ważnego!”, nawet jeśli układasz klocki, śmiejesz się, wygłupiasz, ODPOCZYWASZ. Ale przy okazji przecież naprawdę robisz coś najpożyteczniejszego w swoim życiu: budujesz więź z bliskimi!

Mam nadzieję, że mój tekst choć trochę ci pomógł i zamiast: „nie lubię się bawić z dziećmi” stwierdziłaś, że nie możesz się doczekać, aż pobawisz się z nimi w… No właśnie! W co???

Jeśli zastanawiasz się, który zestaw wybrać dla dziecka, w filmie pokazujemy nasze HITY!

LEGO CITY Arktyczny samolot dostawczy – TUTAJ
LEGO CITY Monster truck – TUTAJ
LEGO CITY Traktor leśny – TUTAJ
LEGO DUPLO Dom rodzinny – TUTAJ
LEGO DUPLO Stajnia z kucykami – TUTAJ

Wpis powstał we współpracy z LEGO, dzięki któremu każdy z nas znajdzie w sobie dziecko!