Mąż się bawi? Baw się i Ty!

W życiu każdej, nawet najporządniejszej rodziny, przychodzi w końcu ten smutny moment: facet chce iść z kolegami na piwo. A bo jeden z nich – najbardziej zatwardziały z kawalerów! – niedługo się żeni i chciałby ostatnie chwile wolności uczcić w męskim – z grubsza – gronie (bo kto by tam liczył tę jedną striptizerkę!). Nie wie jeszcze biedak, co go czeka po ślubie! Niech chociaż coś ma z życia, zanim ono definitywnie się skończy. Albo znowu innemu urodziło się dziecko. Niech się napije, bo ten dla odmiany – po obecności przy porodzie – już chyba powoli domyśla się, że nadciąga armagedon, ale raczej nie wyobraża sobie skali tego kataklizmu…

Trzeba na to spojrzeć z innej strony. Mężczyzna to istota z natury słaba. Podczas gdy my od pierwszych godzin, nie bacząc na liczne obrażenia na ciele oraz w psychice, dzielnie zajmujemy się  naszym dzieckiem w szpitalu, on łazi po ścianach pustego domu i popłakuje. Tak, tak, dokładnie w ten sposób mężczyźni opisują swój powrót do domu w dniu rozwiązania! Miejsca nie mogą sobie – bidulki! – znaleźć. Prawdziwe samce alfa, dla których krwawa jatka to i owszem, ale raczej w telewizji albo na ekranie komputera. Twój mąż, który ma już jakieś doświadczenie w tej materii, na pewno będzie sporym wsparciem dla świeżo upieczonego ojca.

Mężczyźni stoją też odrobinę niżej od nas na drabinie ewolucyjnej. Skąd taki wniosek? A bo – patrząc na kobietę – nigdy nie zgadniesz, kto był przodkiem człowieka. A wystarczy tylko zobaczyć faceta ćwiczącego na siłowni i już wszystko wiadomo! Mają silne instynkty zwierzęce. I tak jak małpy dla utrzymania zdrowia psychicznego muszą się czasami pobujać na gałęzi, tak mężczyzna po prostu musi pokołysać się przy piwie czy innej wódce. Zwróć uwagę, że butelkę, kufel czy kieliszek z pięćdziesiątką chwyta się dokładnie w ten sam sposób, w jaki nasi przodkowie chwytali gałąź drzewa! To bardzo znamienne i dużo wyjaśnia, dlaczego właśnie te trunki należą do ich ulubionych, a nie na przykład wino, koniak czy drink ze słomką oraz palemką. Z instynktem nie wygrasz, Moja Droga.

A skoro nie wygrasz, machnij ręką i puść go do tego baru z kumplami!

Ok, ale podobno okazja czyni złodzieja. Nie bardzo rozumiem, bo zazwyczaj to złodziej szuka okazji. Na przykład na bezczela wlezie Ci do domu. Wcale nie musisz go kusić otwartymi drzwiami! Choć na pewno byłyby dla niego zaproszeniem! Jednak dla porządnego człowieka – już nie. Tak więc nie okazja czyni złodzieja, bo tylko szuja z niej skorzysta. A ja mam taką cichą nadzieję, że nie zakładałabyś ze zwykłą szują rodziny. Drogie Panie! Więcej zaufania do własnych wyborów prokreacyjnych! Co ma być, to będzie. Podobno i tak najwięcej romansów zaczyna się w pracy przy kserokopiarce, a nie podczas męskiego wypadu na piwo.

Kiedy więc mój mąż mówi, że chce wyjść, opędzam się od niego jak od muchy – bo w głowie już knuję strategię! – i stwierdzam krótko:
– A idźże! Tylko nie zapomnij wypić mojego zdrowia!

No to on się cieszy. A jak mężczyzna się cieszy, to góry przenosi. Na przykład góry prania. Jakby się przypadkiem za szybko zmęczył, wspomnij mimochodem, że rok temu też pozwoliłaś mu wyjść. I dwa lata temu, wspaniałomyślnie niańcząc w tym czasie WASZE dziecko/dzieci (niepotrzebne skreślić). Tak, dobrą ma żonę. Może by tak obiad jej ugotować? Masaż zrobić? Buty wypastować?

No i poszedł zziajany. Możesz zacząć się bawić. Z dzieckiem oczywiście, bardzo intensywnie, bo zależy Ci na pewno na wolnym wieczorze. W końcu pilot należy do Ciebie i możesz obejrzeć pod rząd kilka odcinków „Seksu w Wielkim Mieście” zamiast kolejnego durnego meczu.

Rozstawcie namiot. Dwa krzesła, trzy koce, wszystkie zabawki załadujcie do bazy. Niech sobie tam dziecko posiedzi, na zdrowie. Pozwól mu wyrzucić zawartość szuflad i szaf na środek pokoju. W czasie kąpieli możecie nachlapać jak nigdy wcześniej. Pamiętaj, żeby nie sprzątać po kolacji! Bałaganem się nie przejmuj, ale o tym za chwilę.

Dziecko po takiej zabawie padnie szybciej niż później. Czas na drinka. Albo dwa. Tylko nie przesadź, bo musisz jeszcze do męża całą noc dzwonić! Póki jest łączność, jest dobrze. Oby do rana!

I teraz najważniejsze: obojętnie o której mąż wrócił, obudź go o siódmej. Żadne tam śniadania do łóżka czy kawa na ocucenie! Jak zrzucać, to z wysokiego konia… Jakby nie bardzo miał ochotę wstać, zawsze możesz włączyć odkurzacz w sypialni, bo syfu narobił przed snem. Raczej nie będzie pamiętać czy to prawda. A Ty jesteś dobra żonka, sprzątasz po nim. Nie zapomnij też spojrzeć na niego z przyganą:
– Jak ty wyglądałeś w nocy, człowieku?!

Tylko nie przesadź, bo awantura nie jest teraz Twoim celem, chodzi o wzbudzenie poczucia winy. Dobrze się bawił? Super! Ty nie… Jesteś zmęczona, bo całą noc się martwiłaś, czekając na niego… A roboty w domu pełno! Skoro już salon, kuchnia i łazienka wyglądają jak po przejściu tornada („naprawdę nie wiem, co w to dziecko wstąpiło wczoraj wieczorem!”), zarządź generalne porządki. Upieczesz dwie pieczenie na jednym ogniu: w domu będzie w końcu czysto, a  kiedy do męża w następnym tygodniu zadzwoni ten sam lub inny kumpel z propozycją wypadu, najpewniej usłyszysz:
– Nie, stary, wiesz co? Zmęczony jakiś jestem… Chcę się wyspać… Nie mam już do tego zdrowia… Rodzina, dziecko… Starość nie radość!

Ja? Ja niczego nie zabraniam! To mój mąż nie ma ochoty wypuszczać się na miasto częściej niż raz w roku i to tylko przy naprawdę WAŻNEJ okazji…

PS W sumie to nie wiem, czy mężczyźni podziękują mi za ten tekst. A powinni! Dzisiaj albo jutro macie wychodne, Panowie! Zgadnijcie czyja to zasługa?