Nasze największe fuck upy, czyli na co MUSISZ uważać, kiedy budujesz dom?

Ten wpis będzie trochę straszny, a trochę śmieszny. Opowiem o największych wpadkach, które przytrafiły nam się w trakcie budowy. Ku przestrodze. Na co trzeba uważać, kiedy stawiasz dom albo remontujesz mieszkanie? Uważaj, żeby nie popełnić naszych błędów!

1. Nie zlecaj zakupów obcym ludziom.

Żeby zaoszczędzić czas, prosisz pana Gieńka, niech sam sobie kupi, co tam potrzebuje do pracy. Pomysł wydaje się genialny, bo przecież to on zna się na materiałach najlepiej, poza tym jako fachowiec ma zniżki w hurtowniach.

Niestety, to brzmi dobrze tylko w teorii!

Wiemy, bo zrobiliśmy tak z hydrauliką. To była bardzo bolesna lekcja. Daliśmy 600 zł na geberit, najlepszy taki, żebym mogła sobie wybrać ładne przyciski do spłuczki, o których zawsze marzyłam (wiem, dziwne mam marzenia), ale jak przyszło co do czego, czyli do wybierania tych przycisków, to okazało się, że do naszego „wypasionego” geberitu pasują dokładnie dwie nakładki. Brzydkie, plastikowe. Szybko wyszło na jaw, że zamiast geberitu za 600 zł zainstalowano nam taki za 200. I przykryto go płytkami, których skuwanie nie wchodziło już w rachubę!

Nawet nie umiem powiedzieć, kto był bardziej zaskoczony: my, że zostaliśmy tak okrojeni w biały dzień, czy pan hydraulik, że istnieją ludzie, dla których rodzaj spłuczki przy kibelku NAPRAWDĘ ma znaczenie?

Podobną sytuację zaliczyliśmy z czujnikami do podłogówki (chciałam sterowane elektronicznie, najlepiej z ekranem dotykowym i za takie płaciłam, a dostałam sterowane… Ręcznie. Z gałką znaczy się). I tutaj znowu zmiana okazała się niemożliwa, bo trzeba by rozkuwać wszystkie ściany i wymieniać przewody wewnątrz.

Całe szczęście wszystkie pozostałe materiały kupowaliśmy już sami. Okazało się, że nawet po zniżce, jaką fachowcy dostają w hurtowniach, w internecie jest taniej, więc morał z tego jest prosty: w trakcie budowy i remontu licz tylko na siebie.

2. Zabezpieczaj wszystko przed ekipami, nawet jeśli ekipa twierdzi, że zabezpieczy sama.

Do dzisiaj nie zmyliśmy farby z okien czy z kominka. Kleju z podłogi i ścian w łazience pozbyłam się wraz z własnymi paznokciami po dwóch tygodniach drapania. Yep. Płytka po płytce.

Bo prawda jest taka, że jak ekipa obiecuje, że zabezpieczy wszystko sama, to zachowuje się zupełnie jak polski rząd, który twierdzi, że dba o dzieci niepełnosprawne również po ich narodzeniu, a nie tylko przed. Czyli że gadają dokładnie to, co chcesz usłyszeć! Dla świętego spokoju, a potem i tak idą na łatwiznę, przecież jakoś się rozejdzie po kościach, who cares!

3. Pilnuj.

Brutalna prawda jest taka, że jeśli chcesz mieć wszystko zrobione dobrze – powinnaś zamieszkać na budowie. Pamiętam, jak wykańczaliśmy stare mieszkanie i dokładnie na moment zostawiłam stolarza sam na sam z szafką. Zawiesił ją na wysokości blatu w kuchni. Tylko że na tę szafkę miała przyjść jeszcze umywalka nablatowa, co oznaczało, że do mycia rąk będę musiała sobie podstawiać drabinkę dla dzieci!

Oczywiście, trzeba było zdejmować szafkę i skuwać nowe płytki, w których zrobiono dziury.

Jeżeli więc masz wrażenie, że w trakcie budowy/remontu musisz myśleć za innych i doktoryzować się w każdym temacie (na przykład: wełna czy styropian? Styropian ciemny czy jasny? 10 czy 20 cm?), to… Nie jest to tylko wrażenie, a rzeczywistość!

Co wkurzało Piotra najbardziej to to, że po każdej ekipie trzeba coś poprawiać. Przyjdzie na przykład pan od hydrauliki, zrobi ci dziurę w ścianie. Przyjdzie tynkarz, żeby załatać dziurę – zostaniesz z porysowaną szybą. Można pomyśleć, że łatwiej zrobić wszystko samemu, ale…

4. Nie rób, jeśli nie masz doświadczenia.

My kilka rzeczy zrobiliśmy sami i z żadnej nie jesteśmy w 100% zadowoleni. Jak to mawia mój mąż: „Sama to możesz sobie kwiatki w ogródku posadzić”.

Osobiście bardzo podoba mi się amerykańskie podejście, czyli każdy specjalizuje się w wąskiej dziedzinie, a do reszty woła ludzi. Na pewno widziałaś na filmach takie profesje jak: czyściciel basenów czy chłopak od przycinania róż. Oni nawet do zapchanego zlewu w kuchni wołają hydraulika! Co robi Polak? Ano zakasuje rękawy i przepycha te rury sam.

W efekcie umiemy wszystko i nic. Tracimy mnóstwo czasu na robienie rzeczy, które nas frustrują (ja mam tak z myciem okien!), a nasz pieniądz nie trafia do obiegu i wszyscy są nieszczęśliwi, bo nie mają zleceń i zarabiają za mało.

5. Nie oszczędzaj na wszystkim.

Bo ostatecznie do swoich decyzji dopłacisz. Na przykład kupujesz tanie farby: musisz malować 3 razy, a i tak efekt nie będzie zadowalający. Dzisiaj zaoszczędzisz na drzwiach i kupisz stalowe, jutro będziesz je musiała wymieniać, bo po pierwszej zimie zaczną przemarzać.

6. Zatrudnij projektanta.

Było kilka takich newralgicznych momentów, kiedy stwierdziłam, że sama nie ujadę i zwróciłam się po pomoc do specjalistów. Chodzi o elewację i kuchnię, choć żałuję, że nie wzięłam projektanta również do łazienek (zwłaszcza do łazienki głównej, która jest trudnym pomieszczeniem – długim i wąskim jak wagon).

Projektanci myślą o rzeczach, o których zwykły śmiertelnik nie pomyśli. Takich drobnostkach, które ułatwiają potem codzienne życie! Niby nic, ale sama jestem w stanie poznać, czy kuchnia wyszła spod ręki projektanta, czy może jest radosną twórczością właścicieli. To są niuanse: linia szafek, wysokość blatów i cokołów, uchwyty w szafkach (czy są poziome czy pionowe? A może takie i takie?), zabudowa miejsc problematycznych (narożniki, szafki nad lodówką).

Żaden stolarz nie zaprojektuje kuchni idealnej, ponieważ on zna się na stolarce, nie na projektowaniu. Jeśli ty też nie masz pojęcia o urządzaniu – pomyśl o specjaliście (przynajmniej do tych kilku najtrudniejszych pomieszczeń), a wszyscy będziecie szczęśliwi :).

7. Działaj według wcześniej ustalonego grafiku.

To już ostatni punkt i pewnie zastanawiasz się, dlaczego nie pojawiło się sławetne: „Bierz tylko ekipy z polecenia!”. Otóż… Dzisiaj czasy się zmieniły i jeśli znajdziecie KOGOKOLWIEK, kto będzie chciał u was pracować, no to tak, jakbyście wygrali los na loterii.

Pamiętam jak przed pierwszym wbiciem łopaty pojawiały się u nas przeróżne firmy budowlane i nie wyglądało to wcale tak, że wybieramy tego, kto jest najtańszy czy najlepszy, tylko bierzemy tego, kto nazajutrz odbierał jeszcze od nas telefon. 9 na 10 ekip stwierdziło, że powinniśmy ten stary dom wyburzyć (ale oni go nie wyburzą, bo to nie jest ich zakres działań!) i postawić coś nowego, według ich projektu. Dziesiąta podrapała się po głowie, że ma do nas trochę daleko i w sumie to nie chce im się jeździć na robotę przez całe miasto. Poznań taki duży ;). Jedenasta orzekła, że remont to i owszem, ale już bez przesady z tą rozbudową czy obniżaniem strychu, po co, jak im się nie chce (i nie leży to w zakresie ich działań!).

„Nie leży w zakresie działań” to w ogóle najczęściej powtarzane na budowie zdanie, zaraz po: „Ale tak się nie da” i: „Uuu, pani, ale poprzednia ekipa to wszystko wam spieprzyła!”.

Jest więc tak, że jeśli przypomnisz sobie, że za miesiąc może już wchodzić dekarz, to zapomnij, że w tak krótkim czasie znajdziesz wykonawcę. Na barierki przy schodach czekaliśmy na przykład pół roku (a ja głupia myślałam, że jak zamówię we wrześniu, to w grudniu będą!), na geodetę zaś 3 miesiące (myśleliśmy, że miesiąc będzie ok).

Jedna wielka obsuwa na każdym z etapów.

Dlatego planuj, planuj, planuj kto po kim i kiedy. Zamawiaj z ogromnym wyprzedzeniem! A jeśli założycie sobie np., że wprowadzicie się w lipcu, to… Nie przywiązuj się za bardzo do tej myśli. Prawdopodobnie przed Nowym Rokiem będziecie już w swoim domku :).

Jestem ciekawa, jakie przygody tobie przytrafiły się w czasie budowy/remontu? I jaką radę dałabyś teraz komuś, kto ma to dopiero przed sobą?